21 gün geçmiş 2. kemoterapi zamanım gelmişti. Bir gün önce hastaneye gittim ve kan verdim. Kan değerim düşmeye başlamıştı ama halen kemoterapi alabilmem için yeterliydi.
Ertesi gün gidip kemoterapimi aldım ve orada tedavi gören hastaların tavsiyesi üzerine doktorumdan mide ilacı istedim. Yorgun ve bitkin bir halde eve gelip hemen yattım. Ertesi gün uyandığımda yan etkiler başlamıştı. Sağ lenflerimin alınmasından dolayı sağ bacağım sanki kopacakmış gibi ağrıyor ve midem bulanıyordu. Çayı ve peyniri çok severek tüketmeme rağmen artık midem almıyordu.
Midemdeki sorun aldığım ilaçtan 2-3 tane alınca ancak geçiyordu.
Yine tavsiyeler üzerine kasaptan içinde bol ilik bulunan kalça kemiği aldık ve suyu ile yapılan çorbalar tükettim daha çok. Akşam olduğunda vücudumdaki ağrılar dayanılmaz bir hal almıştı. Ne ağrı kesiciler ne de kızımın ağrı kesici kremler ile yaptığı masajlar bir işe yaramıyordu. İnsanın kafayı yemek üzere olduğu raddeye gelmiştim. Uykularımdan ağrılar yüzünden uyanıyordum yada kızımın söylediği uyusam da inleyerek uyuyordum.
Saçlarımın olmaması fikrine ben iyice alışmıştım. Çevremdekilerin verdiği tepkiler yada peruk tak, başını bağla benzeri söylemleri hiç umurumda değildi. Dışarıya pek çıkamasam da çıkmam gereken zamanlarda kendim ile barışık bir şekilde kafamı kapatmadan çıkıyordum. Hatta öyle alıştım ki seyrek seyrek onlar çıktıkça eve aldığımız makine ile tekrar kesiyordum.
Kısacası 2. kürden hatırladıklarım bol mide bulantısı ve ağrılı geçen günlerdi. Tabii ki bir de çevrenizdeki insanların yorumları. Eğer çevrenizde kanser tedavisi gören yakınlarınız varsa lütfen bırakın nasıl rahat ediyorlarsa öyle dolaşsınlar, siz yorumlarınız ile onları strese sokmak yerine yanlarında olduğunuzu gösterin yeter. Onların ihtiyacı olan eleştirilmek yada akıl verilmesi değil sakin ve huzurlu olmalarını sağlayacak insanlar ve ortamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder